koronawirus
Fot.: Unsplash.com

Pod koniec 2019 roku w Wuhan pojawiła się seria przypadków zapalenia płuc o nieznanej przyczynie. Kilka tygodni później, w styczniu 2020 r., w próbkach pobranych z dróg oddechowych chorych osób  zidentyfikowały nowy wirus ciężkiego ostrego zespołu oddechowego koronawirus 2 (SARS-CoV-2). 11 lutego 2020 roku Światowa Organizacja Zdrowia wprowadziła określenie choroby wywoływanej przez SARS-CoV-2 jako „COVID-19”, a do 11 marca 2020 r., kiedy liczba zaangażowanych krajów wynosiła 114, z ponad 118 000 przypadków i ponad 4000 zgonów, WHO ogłosiła status pandemii.

Jak objawia się zakażenie wirusem SARS – CoV – 2?

leczenie covid
Fot.: Unsplash.com

Koronawirus COVID-19 to wirus RNA o typowym wyglądzie przypominającym koronę. Kliniczne spektrum COVID-19 waha się od postaci bezobjawowych aż po stany kliniczne charakteryzujące się ciężką niewydolnością oddechową, która wymaga wentylacji mechanicznej oraz wsparcia na oddziale intensywnej terapii; możliwe jest występowanie objawów wielonarządowych i ogólnoustrojowych, w tym posocznicy, wstrząsu septycznego i zespołu dysfunkcji wielonarządowych (MODS).

Zapalenie płuc wydaje się być najczęstszym poważnym objawem zakażenia, charakteryzującym się przede wszystkim gorączką, kaszlem, dusznościami i obustronnymi naciekami w obrazowaniu klatki piersiowej. Wciąż nie ma specyficznych cech klinicznych, które pozwalają odróżnić COVID-19 od innych wirusowych infekcji dróg oddechowych, takich jak grypa. Inne, mniej typowe objawy koronawirusa to bóle głowy, ból gardła i katar, utrata węchu i smaku. Oprócz układu oddechowego zgłaszano również objawy ze strony przewodu pokarmowego – mogą pojawić się zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np. nudności i biegunka). W podobny sposób może objawiać się koronawirus u dzieci.

Jak diagnozowania jest infekcja koronawirusem SARS – CoV – 2?

W przypadku pacjentów z podejrzeniem zakażenia stosuje się następujące testy na koronawirusa:

  • fluorescencja w czasie rzeczywistym (RT-PCR) w celu wykrycia kwasu nukleinowego SARS-CoV-2 w plwocinie, wymazie z gardła lub wydzielinie z dolnych dróg oddechowych. Taki test diagnostyczny pozwala na wczesną diagnostykę zakażenia
  • testy antygenowe wykrywają obecność antygenów wirusowych w wymazie z nosogardzieli. Takie badania powinno być wykonane około 5 – 7 dni po wystąpieniu pierwszych objawów zakażenia
  • badania serologiczne wykrywają obecność we krwi specyficznych przeciwciał klasy IgG oraz IgM. Najwyższe miano przeciwciał odnotowywane jest około 2 – 3 tygodni od wystąpienia objawów. Obecność przeciwciał świadczy o przebyciu zakażenia w przeszłości lub obecnie toczącej się infekcji.

Leczenie zakażenia koronawirusem

Nie ma konkretnego leczenia przeciwwirusowego zalecanego w przypadku COVID-19. Leczenie koronawirusa jest objawowe, a głównym leczeniem jest tlenoterapia. W ciężkich przypadkach może być konieczna wentylacja mechaniczna, czyli podłączenie do respiratora.

Szczepionki na koronawirusa

szczepionka na covid
Fot.: Unsplash.com

Do momentu wynalezienia szczepionki jedyną metodą profilaktyki zakażeń było zachowanie dystansu, dezynfekcja rąk i noszenie maseczki na koronawirusa. Obecnie dostępnych jest kilka szczepionek na koronawirusa, którymi stopniowo mają być zaszczepione kolejne grupy osób, zaczynając od osób najbardziej narażonych na zakażenie i ciężki przebieg infekcji. Dostępne na rynku szczepionki mRNA to produkty oferowane przez takich producentów jak Pfeizer, Moderna oraz CureVac, a szczepionki wektorowe oferowane są przez AstraZeneca oraz Johnson&Johnson. Nie wszystkie szczepionki zostały już dopuszczone do użytku, gdyż niektóre znajdują się jeszcze w fazie badań klinicznych. Proponowany schemat szczepień to dwie dawki przyjęte w odstępie 3 lub 4 tygodni (w zależności od rodzaju szczepionki). Szczepionki mRNA zawierają informację genetyczną wirusa w postaci informacyjnego RNA, kodującego charakterystyczne dla wirusa białko. Komórki rozpoczynają syntezę tego białka, a organizm rozpoznaje je jako obce i rozpoczyna syntezę przeciwciał. Dzięki temu w przypadku kontaktu z wirusem organizm potrafi go zwalczyć. Natomiast zasada działania szczepionek wektorowych sprowadza się do dostarczenia do organizmu wektorów, czyli aktywnych części wirusa, zmodyfikowanych w taki sposób, aby zminimalizować ryzyko zakażenia.

Bibliografia:

Pawlik L. i in., Charakterystyka wirusa SARS – CoV – 2 i potencjalne farmakologiczne sposoby leczenia; Postępy Biochemii, 2020

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here