stan przedrzucawkowy
Unsplash.com

Stan przedrzucawkowy to jedno z najpoważniejszych powikłań położniczych, rozwijających się na podłożu nadciśnienia. Stan przedrzucawkowy może prowadzić do rozwoju ciężkich powikłań, takich jak rzucawka oraz zespół HELLP. Wykrycie stanu przedrzucawkowego możliwe jest dzięki prostym badaniom – pomiarowi ciśnienia krwi oraz badaniu białka w moczu. Leczenie stanu przedrzucawkowego sprowadza się do kontrolowania wartości ciśnienia krwi i stanu płodu tak, aby dotrwać do uzyskania takiej dojrzałości płodu, która pozwoli na bezpieczny poród.

Czym jest stan przedrzucawkowy?

objawy stanu przedrzucawkowego
Fot.: Unsplash.com

Stan przedrzucawkowy to zespół objawów chorobowych rozwijających się po 20 tygodniu ciąży. Zaburzenie to, określane także jako preeklampsja czy zatrucie ciążowe to nieprawidłowość występująca u 2 – 15% kobiet w ciąży i stanowiąca jedną z najczęstszych przyczyn śmiertelności ciężarnych.

Trudno jednoznacznie ocenić, w jaki sposób rozwija się stan przedrzucawkowy. Jedna z teorii mówi o nietolerancji immunologicznej między organizmem matki a płodu, inna dotyczy nieprawidłowej inwazji trofoblastu w ściany tętnic spiralnych macicy. Być może za rozwój stanu przedrzucawkowego odpowiada nasilony stan zapalny w układzie sercowo – naczyniowym.

Czynniki ryzyka rozwoju stanu przedrzucawkowego to m. in.:

  • przewlekłe nadciśnienie
  • cukrzyca typu 1 i 2
  • przewlekłe choroby nerek
  • schorzenia autoimmunologiczne
  • wiek powyżej 40 lat
  • otyłość (BMI powyżej 35 kg/m2)
  • odstęp od ostatniej ciąży dłuższy niż 10 lat
  • ciąża mnoga
  • występowanie stanu przedrzucawkowego w rodzinie
  • pierwsza ciąża.

Jak objawia się stan przedrzucawkowy?

Gdy rozwija się stan przedrzucawkowy, objawy dotyczą przede wszystkim nadciśnienia. Mogą pojawić się bóle i zawroty głowy czy zaburzenia widzenia. Ponadto kobieta ciężarna zauważa u siebie obrzęki twarzy i kończyn, nudności i wymioty, problemy z oddychaniem, a także bezmocz.

Jednym z powikłań preeklampsji jest rzucawka, czyli napad drgawek wywołany nadciśnieniem ciążowym. W przebiegu rzucawki dochodzi do wystąpienia napadu drgawek kloniczno – tonicznych, które pojawiają się w czasie ciąży, porodu lub nawet w ciągu 48 godzin po porodzie. Drgawki mogą być poprzedzone zaburzeniami widzenia, bólem głowy, bólem w nadbrzuszu oraz pobudzeniem. Jednak takie objawy zwiastujące nie zawsze występują.

Kolejne poważne powikłanie stanu przedrzucawkowego to zespół HELLP, łączący w sobie następujące zaburzenia:

  • anemia hemolityczna rozwijająca się w efekcie niszczenia krwinek czerwonych
  • podwyższenie enzymów wątrobowych w efekcie uszkodzenia narządu
  • małopłytkowość, czyli zbyt niski poziom płytek krwi odpowiadających za procesu krzepnięcia.

Zazwyczaj zespół HELLP rozwija się około 35 – 37 tygodnia ciąży, choć może wystąpić także po porodzie. Objawy tego zaburzenia to bóle głowy i zaburzenia widzenia, nudności i wymioty, bóle brzucha, ramion i szyi. Zespół HELLP zwiększa prawdopodobieństwo śmierci dziecka.

Jak rozpoznać stan przedrzucawkowy?

diagnostyka stanu przedrzucawkowego
Fot.: Unsplash.com

Diagnostyka stanu przedrzucawkowego możliwa jest dzięki stwierdzeniu obecności co najmniej jednego z poniższych symptomów:

  • nadciśnienie skurczowe powyżej 160 mmHg lub rozkurczowe powyżej 110 mmHg
  • wydalanie białka w moczu powyżej 5 g na dobę
  • skąpomocz poniżej 500 ml na dobę
  • spadek liczby płytek krwi
  • wzrost aktywności enzymów wątrobowych
  • obrzęk płuc lub sinica
  • spowolnienie wewnątrzmacicznego wzrostu płodu
  • zaburzenia widzenia lub inne zaburzenia neurologiczne
  • ból w okolicy nadbrzusza.

W celu wczesnego rozpoznania stanu przedrzucawkowego można wykonać takie badania jak badanie dopplerowskie tętnic macicznych, a także oznaczanie poziomu czynników stymulujących tworzenie lub hamujących tworzenie naczyń: PIGF, sEng, sFLT1.

Leczenie stanu przedrzucawkowego

Terapia stanu przedrzucawkowego sprowadza się do hospitalizacji i monitorowania stanu kobiety i płodu. Tylko łagodne postacie stanu przedrzucawkowego mogą być leczone poza szpitalem. Wskazane jest kilkukrotne monitorowanie ciśnienia w ciągu dnia. Prawie zawsze rozwiązanie występuje przed terminem, a celem prowadzenia ciąży jest takie opóźnienie porodu przedwczesnego, aby zminimalizować ryzyko zdrowotne dla matki, dbając jednocześnie o uzyskanie jak największej dojrzałości płodu.

Bibliografia:

[1] Poprawski G. i in., Współczesne metody wczesnej diagnostyki stanu przedrzucawkowego i nadciśnienia indukowanego ciążą; Ginekol Pol 2012

[2] Fox R. i in., Preeclampsia: risk factors, diagnosis, management and the cardiovascular impact of the offspring; J Clin Med 2019

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here