Zaburzenia czynności jelit, ich spowolniona perystaltyka oraz niewłaściwy pasaż treści pokarmowej w jelitach, a także zaparcia to bardzo często stwierdzane przypadłości. Najczęściej są one konsekwencją niewłaściwego trybu życia i nieodpowiednio zbilansowanej diety – i właśnie przy pomocy diety mogą zostać skorygowane. Pomocna okaże się taka modyfikacja codziennego jadłospisu, aby dostarczał on jak największych ilości błonnika. Taka dieta określana jest mianem bogatoresztkowej. Kto powinien ją stosować? I jakie wynikają z tego korzyści?
Spis treści
Dieta bogatoresztkowa – na czym polega ten model żywienia?
Według Światowej Organizacji Zdrowia dzienne zalecane spożycie błonnika to 20 – 40 g, natomiast dieta bogatobłonnikowa zakłada spożycie nawet dwukrotnie większej ilości tego składnika pokarmowego. Błonnik, czyli włókno pokarmowe to w rzeczywistości grupa związków organicznych: celulozy, ligniny, hemicelulozy, pektyn, śluzów i gum. Są to wyjątkowe składniki pokarmowe, które mimo iż nie podlegają trawieniu i wchłanianiu, są niezbędne dla zachowania zdrowia. Mają one bowiem zdolność do wchłaniania wody i pęcznienia pod jej wpływem, co usprawnia procesy trawienia i pobudza perystaltykę jelit. Wysoka podaż błonnika w diecie wywiera zatem zbawienny wpływ na funkcjonowanie układu pokarmowego.
Zaparcia to często stwierdzana dolegliwość, która powoduje znaczny dyskomfort, dolegliwości bólowe oraz rozwój hemoroidów. Zaleganie treści pokarmowej w jelitach ma jeszcze jedną przykrą konsekwencję – powstawanie złogów tzw. kamieni kałowych, które zalegać mogą w jelicie grubym w ilości nawet kilku – kilkunastu kilogramów. Jeśli zauważysz u siebie brak wypróżnień przez kilka dni, zaparcia, uczucie pełności w odbytnicy, krwawienia z odbytu bądź bóle brzucha i bolesne wypróżnianie się – z dużym prawdopodobieństwem może się Cię dotyczyć problem kamieni kałowych. Rozwiązać go powinna dieta bogatoresztkowa uzupełniona odpowiednim nawodnieniem organizmu.
Dieta bogatoresztkowa nie tylko na trawienie
Tym, co możesz zyskać, stosując dietę bogatoresztkową, jest nie tylko nienagannie funkcjonujący przewód pokarmowy. Korzyści wynikające ze spożywania dużych ilości błonnika są znacznie większe, gdyż błonnik to uznany element profilaktyki wielu schorzeń cywilizacyjnych. Jakich? Błonnik ogranicza wchłanianie z przewodu pokarmowego węglowodanów i cholesterolu, co sprzyja normalizacji glikemii i lipidemii. To najlepsza profilaktyka cukrzycy i miażdżycy oraz ich powikłań, takich jak uszkodzenie wzroku i nerek, schorzenia układu sercowo – naczyniowego, zawał serca czy udar mózgu.
Błonnik uznany jest także za środek przeciwdziałający rozwojowi raka jelita grubego, zwiększając potencjał regeneracyjny komórek śluzówki jelit i zwiększając syntezę krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych przez florę bakteryjną. Błonnik może także ograniczyć zachorowalność na raka sutka na drodze usuwania nadmiaru estrogenu z kałem. Błonnik dba ponadto o utrzymanie prawidłowej masy ciała, gdyż zapewnia długotrwałe uczucie sytości i obniża kaloryczność przyjętych posiłków. Ponadto – dzięki korzystnemu wpływowi na florę bakteryjną jelit – błonnik wspomaga odporność.
Dla kogo dieta bogatoresztkowa będzie idealna?
Tak naprawdę dieta bogata w błonnik przyniesie szereg korzyści zdrowotnych każdemu, kto nie jest obciążony przeciwwskazaniami do jej stosowania. Dieta bogatoresztkowa nie jest polecana osobom cierpiącym na wrzody żołądka czy stany zapalne jelit czy trzustki. Każda inna osoba zauważy poprawę samopoczucia, usprawnienie procesów trawienia, w dłuższej perspektywie – utratę masy ciała, nieco niższe ciśnienie krwi, mniejszą zachorowalność na infekcje. Warte wzmianki jest także skuteczne zapobieganie miażdżycy i cukrzycy, a także nowotworom. Pozbycie się zaparć to zatem jeden z wielu efektów stosowania diety obfitującej w błonnik, a wysokie spożycie włókna pokarmowego to jeden z najważniejszych filarów każdej zdrowej diety.
Bibliografia:
Jarosz M., Praktyczny podręcznik dietetyki. Instytut Żywności i Żywienia, Warszawa 2010.