Nadpobudliwość psychoruchowa, bo właśnie tak określa się zaburzenia ADHD, są niezwykle trudne do zdiagnozowania, przynajmniej w okresie niemowlęcym i tym wczesnoprzedszkolnym dziecka. Zachowania, które niegdyś były uznawane jako objaw nadmiaru energii czy nieposłuszeństwa, dzisiaj można zaliczyć do zaburzeń, które wymagają rozpoznania i wdrożenia odpowiedniej terapii. Jak rozpoznać, czy dziecko ma ADHD? Oto najczęściej występujące objawy, które mogą świadczyć o występowaniu tego typu nadpobudliwości.
Pierwsze sygnały, które mogą niepokoić
Jeśli twoje dziecko ma od 6 do 12 lat, jesteś na dobrej drodze, aby wykluczyć bądź rozpoznać u niego objawy mogące świadczyć o ADHD. Wszystko dlatego, że właśnie ten wiek dzieci pozwala na dokładną diagnostykę, wcześniej lub później może być to znacznie utrudnione.
Oczywiście, eksperci uznają, że ADHD objawy występują już w okresie niemowlęcym, natomiast znacznie trudniej jest je zauważyć. Nie oznacza to jednak, że jest to całkiem niemożliwe. Rodzice powinni zwrócić na niepokojące syndromy, takie jak:
- wzmożony niepokój dziecka,
- zachowania agresywne, na przykład psucie zabawek, uderzanie,
- nadmierna złość i płaczliwość,
- rozdrażnienie,
- szybkie znudzenie zabawą,
- problemy ze snem.
Pamiętaj, że takie sygnały nie muszą pojawiać się jednocześnie i różne może być ich natężenie. Ich występowanie nie zawsze zresztą oznacza ADHD, ale powinny skłonić do wizyty u specjalisty celem profesjonalnej diagnostyki.
Możliwe objawy ADHD w wieku przedszkolnym
Zaburzenia w zakresie nadpobudliwości psychoruchowej znacznie łatwiej rozpoznać u dzieci w wieku przedszkolnym, chociaż i w ich przypadku diagnostyka wcale nie jest prosta. Wiele zachowań może wynikać po prostu z tzw. przebodźcowania. Zawsze należy jednak zwracać szczególną uwagę na sygnały, takie jak:
- zaburzenia koncentracji uwagi, w tym brak słuchania drugiej osoby, częste gubienie zabawek, niechęć do nauki nowych umiejętności,
- nadmierna aktywność, która może objawiać się nieustannym ruchem dziecka, problemami ze snem, żądaniami zbytniego zainteresowania swoją osobą, hałaśliwością,
- działania impulsywne. Dziecko może być złośliwe, konfliktowe, nie słucha poleceń, nie reaguje na upominanie, wrażenia nie robią na nim kary.
Diagnostyka ADHD nie jest prosta, ale konieczna, aby pomóc dziecku w jego prawidłowym rozwoju oraz funkcjonowaniu w społeczeństwie. Nie da się ukryć, że zaburzenia w zakresie nadpobudliwości psychoruchowej są uciążliwe i wpływają na problemy w kontaktach z rówieśnikami. Podjęta terapia pozwala zapanować nad objawami ADHD i przygotować dziecko do sprawnego funkcjonowania w społeczeństwie w życiu dorosłym, wedle ogólnie przyjętych, akceptowanych norm.
