Trądzik torbielowaty, zwany jest również trądzikiem guzkowo-torbielowatym. Jest to jedna z najcięższych postaci trądziku. Istotą choroby jest powstawanie głębokich zapalnych wyprysków na skórze twarzy lub w innych okolicach ciała. Zmiany samoistnie powiększają się, a w niektórych przypadkach mogą osiągnąć rozmiary nawet kilku centymetrów. Jak zatem radzić sobie z taką cerą? Podpowiadamy.
Spis treści
Czym jest trądzik torbielowaty?
Trądzik torbielowaty możemy rozpoznać jedynie w przypadku istnienia na skórze torbieli ropnych. Torbiel, inaczej cysta, jest to patologiczna przestrzeń w obrębie organizmu, składająca się z jednej lub większej ilości komór wypełnionych płynem, w omawianym przypadku ropą. Torbiele są najpoważniejszymi ze zmian występujących w trądziku. Wyczuwa się je pod powierzchnią skóry jako miękkie, wypełnione płynem guzki. Bardzo często zmiany te są bardzo bolesne.
Jakie są przyczyny powstawania trądziku torbielowatego?
Co może powodować wystąpienie trądziku torbielowatego? Przyczyny powstawania trądziku torbielowatego są takie same, jak w przypadku jego pospolitej odmiany. Są to: nadmierna aktywność gruczołów łojowych prowadząca do powstawania zbyt duże ilości sebum, czyli łoju oraz wzmożone rogowacenie naskórka kanałów wyprowadzających gruczołów łojowych.
Nakładające się na siebie warstwy zrogowaciałego naskórka wypełniają przewód wyprowadzający i zamykają jego ujście. Zablokowane ujście kanału gruczołu łojowego czopem łoju i zrogowaciałych komórek to tak zwany zaskórnik, który jest niezapalną postacią trądziku. W takim nagromadzeniu naskórka zrogowaciałego i łoju niektóre bakterie, zawsze obecne na powierzchni skóry, rozwijają się szczególnie dobrze i wywołują proces zapalny, który może powodować pęknięcie ściany przewodu wyprowadzającego.
Czynniki ryzyka trądziku torbielowatego
Kto jest najbardziej zagrożony wystąpieniem tej groźnej odmiany trądziku? Niestety, może ona dotknąć każdego bez względu na wiek i płeć. Badania naukowe wskazują jednak na znacznie częstsze występowanie tej odmiany u nastoletnich chłopców i młodych mężczyzn. Wydaje się również, że trądzik torbielowaty występuje rodzinnie. Jeżeli twoi rodzice cierpieli na tą chorobę, jest większe prawdopodobieństwo, że też na nią zachorujesz.
U osób cierpiących na trądzik torbielowaty jednakowo często pojawiają się zmiany torbielowate co guzkowe. Guzki wyczuwalne są pod powierzchnią skóry jako twarde i mogą boleć. Ich rozmiary znacznie przekraczają wielkością grudki i umiejscowione są głębiej od nich w skórze. Jest to powodem cięższego przebiegu choroby i trudniejszej terapii. Niektórzy specjaliści uważają, że cysty występujące w tej odmianie trądziku są raczej guzkami o bardzo silnym odczynie zapalnym, a nie prawdziwymi cystami.
Trądzik torbielowaty a blizny
Zmiany torbielowato-guzkowe szkodzą i niszczą zdrową tkankę skórną. Z tego powodu występuje bardzo duże ryzyko wystąpienia blizn. Za wszelką cenę należy unikać dotykania zmian chorobowych a przede wszystkim nie podejmować prób „wyciśnięcia” guzków czy torbieli. Działania tego typu z wielkim prawdopodobieństwem doprowadzą do powstania blizny i spowodują rozprzestrzenienie się trądziku. Tylko agresywne leczenie tego typu trądziku może zapobiec powstaniu blizn.
Osoby dotknięte tym schorzeniem często prezentują zaburzenia poczucia własnej wartości, towarzyszy im uczucie zażenowania, wstydu i złości. Niektóre osoby unikają przeglądania się w lustrze, a niejednokrotnie wycofują się z życia społecznego. Z tego powodu warto jest znaleźć odpowiedź na pytanie, jak pozbyć się trądziku.
