poronienia
Fot.: Pexels.com

Poronienie to przedwczesne ukończenie ciąży przed 20 – 22 tygodniem ciąży. W ten sposób organizm pozbywa się embrionu, który nie ma szans na dalszy rozwój i przeżycie. Poronienie może być samoistne lub indukowane. W tym drugim przypadku poronienie jest indukowane w sytuacji, gdy dalsze podtrzymywanie ciąży zagraża zdrowiu i życiu matki. Z kolei poronienia samoistne wynikają z występowania licznych czynników sprzyjających i najczęściej zdarzają się w pierwszym trymestrze.

Czym jest poronienie?

przyczyna poronienia
Fot.: Pexels.com

Poronienie to przedwczesne zakończenie ciąży przed 22 tygodniem. Natomiast od 23 tygodnia mowa jest o porodzie przedwczesnym. Jest to proces oddzielenia się jaja płodowego od macicy, bez możliwości dalszego jego rozwoju. Poronienie nie jest wcale rzadkim zjawiskiem i bardzo często przebiega zupełnie niezauważone, na najwcześniejszym etapie ciąży. Nawet 30 – 50% zapłodnień kończy się poronieniem, jeszcze przed rozpoznaniem ciąży. Natomiast w przypadku już rozpoznanych ciąż poronienie dotyczy około 10 – 20% przypadków. Zdecydowana większość poronień, bo aż 80% ma miejsce w pierwszym trymestrze ciąży.

Biorąc pod uwagę czas wystąpienia poronienia, można wyróżnić poronienie jednofazowe, występujące do 8 tygodnia ciąży oraz dwufazowe – po 8 tygodniu ciąży. Podczas poronienia jednofazowego dochodzi do jednoczesnego wydalenia jaja płodowego i łożyska, z kolei w dwufazowym najpierw wydalane jest jajo płodowe, a następnie element łożyskowy.

Inny podział dotyczy przebiegu poronienia i wówczas wyróżnić można:

  • poronienie samoistne zupełne
  • poronienie samoistne niezupełne
  • poronienie zatrzymane
  • poronienie nawykowe
  • poronienie zagrażające
  • poronienie trąbkowe
  • poronienie septyczne.

Jakie są przyczyny poronienia?

Poronienia samoistne mogą rozwijać się w efekcie oddziaływania rozmaitych czynników. Jednym z nich może być niedobór progesteronu – hormonu syntetyzowanego przez ciałko żółte i wpływającego na pogrubienie mięśniówki macicy oraz implantację zarodka. Niski poziom tego hormonu może uniemożliwić implantacje zarodka. By temu przeciwdziałać, wystarczy stosować progesteron do 18 tygodnia ciąży, w formie tabletek doustnych lub dopochwowych. Inne zaburzenie hormonalne mogące prowadzić do poronień to niedoczynność tarczycy.

Przyczyną poronienia może być wada genetyczna noworodka, uniemożliwiająca jego rozwój i przeżycie. Do poronienia może dojść w wyniku oddziaływania takich szkodliwych związków ja alkohol, narkotyki czy niektóre leki. Kolejna potencjalna przyczyna poronienia to infekcje wirusowe lub bakteryjne w obrębie dróg rodnych. Mowa zwłaszcza o infekcjach Chlamydia trachomatis, Trichomonas vaginalis, Mycoplasma, Candida, cytomegalią, toksoplazmozą, wirusem różyczki czy ospy. Wśród przyczyn poronień samoistnych wymieniane są także nieprawidłowości anatomiczne stwierdzane w przebiegu endometriozy, nieprawidłowa budowa macicy, guzy jajników, blizny po cesarskim cięciu. Do poronień może ponadto dojść w obecności przeciwciał antykardiolipinowych. Inną nieprawidłowością immunologiczną może być konflikt serologiczny.

Przebieg poronienia

objawy poronienia
Fot.: Pexels.com

To, jakie objawy towarzyszą poronieniu, zależy przede wszystkim od momentu ciąży, w którym dochodzi do poronienia. Jeśli poronienie samoistne występuje do 12 tygodnia, zazwyczaj jest niezauważone. Z kolei poronieniu w późniejszych okresach ciąży może towarzyszyć ból podbrzusza, krwawienie, skurcze brzucha, ropna wydzielina z dróg rodnych, podwyższona temperatura ciała, deszcze oraz odejście płynu owodniowego.

Profilaktyka poronienia

Jeśli wystąpiło poronienie, warto wykonać komplet badań medycznych umożliwiających określenie przyczyny poronienia – USG narządów rodnych, badanie poziomu takich hormonów jak progesteron, prolaktyna, testosteron czy FSH, wykonanie diagnostyki w kierunku infekcji dróg rodnych, a także obecności przeciwciał przeciwtarczycowych oraz antykardiolipinowych. Może to umożliwić wdrożenie odpowiedniego leczenia i zapobieganie poronieniom w przyszłości.

Bibliografia:

Gariepy A. i in., Postępowanie terapeutyczne w przypadkach niepowodzeń wczesnej ciąży; Ginekologia po Dyplomie, 2013

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here