łysienie androgenowe
Fot.: Pexels.com

Łysienie androgenowe to jedna z najczęstszych postaci łysienia. Ten typ nadmiernego wypadania włosów związany jest z nadmierną aktywnością męskich hormonów płciowych, jednak występuje nie tylko u mężczyzn, ale także u kobiet. W przebiegu łysienia androgenowego dochodzi do przerzedzenia włosów u kobiet oraz całkowitej utraty włosów u mężczyzn. Leczenie łysienia androgenowego sprowadza się do stosowania leków antyandrogenowych oraz miejscowego leczenia mikoksidilem.

Czym jest łysienie androgenowe?

Łysienie androgenowe to łysienie związane z podwyższeniem poziomu androgenów, czyli męskich hormonów płciowych lub zwiększoną wrażliwością mieszków włosowych na androgeny. Głównym androgenem w organizmie jest testosteron, natomiast najbardziej aktywnym metabolitem jest DHT, czyli dihydrotestosteron. W mieszkach włosowych znajdują się receptory dla tego związku, a działanie DHT na mieszki włosowe sprowadza się do miniaturyzacji mieszków włosowych, co prowadzi do nasilonego wypadania włosów. W przebiegu łysienia androgenowego zmniejsza się ilość włosów znajdujących się w fazie wzrostu, przez co dominować zaczyna ich nadmierna utrata.

Przyczyny łysienia androgenowego

Łysienie androgenowe u mężczyzn wynika przede wszystkim z predyspozycji genetycznej, zwiększającej wrażliwość mieszków włosowych na działanie DHT. W związku z genetycznym podłożem łysienia androgenowego u mężczyzn, objawy łysienia mogą pojawić się już około 20 roku życia. Z kolei żeńskie łysienie androgenowe wynika z zaburzeń między żeńskimi a męskimi hormonami płciowymi. Zaburzeniom takim sprzyjają:

Często łysieniu androgenowemu u kobiet towarzyszą charakterystyczne zmiany skórne – hirsutyzm, czyli nadmierne owłosienie na ciele, a także trądzik. Łysienie androgenowe pojawia się zazwyczaj u kobiet po 30 roku życia, a największy odsetek zachorowań odnotowywany jest w okresie okołomenopauzalnym.

Objawy łysienia androgenowego

objawy łysienia androgenowego
Fot.: Pexels.com

Łysienie androgenowe przebiega nieco inaczej u kobiet i u mężczyzn. U mężczyzn łysienie androgenowe rozpoczyna się nawet około 20 roku życia i prowadzi do całkowitej utraty włosów. Nadmierne wypadanie włosów zauważalne jest na czubku głowy i w okolicy potylicznej, natomiast z tyłu głowy pozostaje „wianuszek” nietkniętych włosów. Nieco inaczej przebiega łysienie androgenowe u kobiet. Dochodzi do ścieńczenia i nadmiernego wypadania włosów w obrębie okolicy czołowej i szczytu głowy. Jest to proces odwracalny.

Diagnostyka łysienia androgenowego

Podstawą diagnostyki każdego rodzaju łysienia jest badanie wykonane przez trychologa. Wykonywane jest badanie trichoskopowe oraz trichogram. Badanie trichoskopowe polega oglądaniu skóry głowy oraz ujść mieszków włosowych przy pomocy kamery powiększającej. Z kolei trichogram to mikroskopowe badania włosa. W diagnozowaniu łysienia androgenowego pomocne mogą być także badania hormonalne, czyli oznaczenie poziom męskich i żeńskich hormonów płciowych. Niekiedy konieczne jest wykluczenie innych przyczyn łysienia i wtedy oznaczane są poziomy hormonów tarczycy, morfologia krwi czy prolaktyna.

Leczenie łysienia androgenowego

W terapii łysienia androgenowego stosowane jest leczenie doustne oraz miejscowe. Mężczyznom przepisywany jest finasteryd, czyli lek hamujący konwersję testosteronu do DHT. Z kolei u kobiet stosowane są doustna antykoncepcja hormonalna. Miejscowo stosowany jest minoksidil, który pobudza krążenie krwi, aktywuje metabolizm mieszków włosowych, hamuje wypadanie włosów i pobudza ich wzrost.

leczenie łysienia androgenowego
Fot.: Pexels.com

W leczeniu łysienia androgenowego pomocne są zabiegi medycyny estetycznej, polegające na nakłuwaniu skóry głowy i wprowadzaniu w jej głąb związków odżywczych. Najbardziej godne polecenia zabiegi to mezoterapia igłowa, osocze bogatopłytkowe, karboksyterapia oraz mezoterapia mikroigłowa. Należy wykonać serię kilku zabiegów, potem można powtarzać zabiegi w dowolnym momencie.

Bibliografia:

Miękoś – Zydek B. i in., Łysienie androgenowe – postępy w diagnostyce i leczeniu; Dermatologia, vol 15, nr 3 – 4

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here