kolka nerkowa
Fot.: Unsplash.com

Kolka nerkowa to objaw kamicy nerkowej, czyli osadzenia się w drogach moczowych kamienia, który może zablokować drogę odpływu moczu. Kolka objawia się silnym bólem brzucha, promieniującym w kierunku odcinka lędźwiowego pleców, a także mogącym promieniować w kierunku ud. Leczenie kolki nerkowej polega na łagodzeniu dolegliwości bólowych, podawaniu leków rozkurczających drogi moczowe i usunięciu kamienia z dróg moczowych.

Czym jest kolka nerkowa?

Kolka nerkowa to silna dolegliwość bólowa, towarzysząca przesuwaniu się kamienia nerkowego w drogach moczowych. Wiele osób uznaje ból kolkowy za ból o niezwykle silnym nasileniu, który ustępuje dopiero po wydostaniu się kamienia z dróg moczowych. Kolce towarzyszy ból związany nie tylko z przesuwaniem się kamienia, który może mieć ostre krawędzie i może uszkadzać śluzówkę dróg moczowych, a także wynikający z gromadzenia się moczu i wzrastania ciśnienia w drogach moczowych.

Jakie są przyczyny kolki nerkowej?

przyczyny kolki nerkowej
Fot.: Unsplash.com

Kolka nerkowa jest konsekwencją kamicy nerkowej. Istnieje szereg czynników sprzyjających powstawaniu kamieni w świetle dróg moczowych. Najistotniejsze z nich to:

  • niewystarczająca objętość moczu, poniżej 1 litra na dobę
  • hiperkalciuria, czyli nadmierne wydalanie wapnia z moczem, w przebiegu takich zaburzeń jak nadczynność przytarczyc, przedawkowanie witaminy D czy kwasica
  • podwyższony poziom kwasu moczowego, szczawianu czy cystyny, spowodowane niewłaściwą dietą czy genetycznie uwarunkowanymi zaburzeniami metabolizmu
  • zakażenia bakteryjne takimi bakteriami jak Klebsiella czy Proteus

Na rozwój kamicy nerkowej, a tym samym kolki nerkowej narażone są osoby stosującą niewłaściwą dietę, bogatą np. w szczawiany (kawa, herbata, czerwone wino), a także przyjmujące zbyt małą ilość płynów. Kolka może występować u osób z częstymi infekcjami dróg moczowych, unieruchomionych np. po urazach czy operacjach, z chorobami nerek, a także stanami zapalnymi jelit. Kolejne czynniki ryzyka to otyłość, nadużywanie witaminy D lub C oraz z dodatnim wywiadem rodzinnym z kierunku kolki nerkowej.

Jak objawia się kolka nerkowa?

Najbardziej charakterystycznym objawem kolki nerkowej jest silny ból o skurczowym charakterze. Ból zlokalizowany jest w okolicy lędźwiowej kręgosłupa, może być także odczuwalny jako bóle brzucha, zwłaszcza wtedy, gdy kamień nerkowy utknął w moczowodach lub przy ujściu cewki moczowej. Ból to nie jedyny objaw kolki nerkowej – bardzo często towarzyszą mu nudności i wymioty, gorączka, osłabienie.

Jak rozpoznać kolkę nerkową?

Najważniejsze znaczenie w diagnostyce kolki nerkowej mają badania obrazowe, które pozwalają potwierdzić obecność kamienia nerkowego i określić jego dokładną lokalizację. Jest USG jamy brzusznej, a także RTG jamy brzusznej. Pomocniczo można wykonać badanie ogólne moczu, w którym wykazać można dużą ilość erytrocytów, wskazujących na obecność krwi w moczu.

Leczenie kolki nerkowej

Terapia kolki nerkowej koncentruje się na usunięciu kamienia nerkowego, gdyż tylko wówczas ustąpią objawy kolki nerkowej. Może dojść do samoistnego usunięcia kamienia nerkowego – jest to tzw. proces rodzenia kamienia nerkowego. Aby usprawnić pasaż kamienia w drogach moczowych, wskazane jest przyjmowanie dużych ilości płynów, stosowanie leków rozkurczowych oraz spacerowanie. Gdy takie postępowanie nie przyniesie pożądanego efektu lub średnica kamienia przekracza 6 mm, wówczas konieczne może być postępowanie zabiegowe. Kamień może być usuwany na drodze litotrypsji przezskórnej lub pozaustrojowej. Litotrypsja przezskórna polega na wprowadzeniu endoskopu do układu kielichowo – miedniczkowego nerek i usunięcia kamienia zlokalizowanego w górnej części moczowodu. Z kolei litotrypsja pozaustrojowa wykorzystuje fale uderzeniowe generowane poza organizmem, które umożliwiają rozbijanie kamieni. Rzadko dochodzi do operacyjnego usuwania kamieni nerkowych.

Jak zapobiegać kolce nerkowej?

profilaktyka kolki nerkowej
Fot.: Unsplash.com

Profilaktyka kolki nerkowej sprowadza się przede wszystkim do nawadniania organizmu – należy wypijać co najmniej dwa litry płynów dziennie. Ponadto ograniczyć należy spożycie szczawianów (kakao, kawa rozpuszczalna, szpinak, rabarbar), a także białka zwierzęcego (mięsa, ryby).

Bibliografia:

Kenny C. i in., Diagnosis and management of ureteric colic; 2017

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here