Przestrzeń do pracy w laboratorium jest niezmiernie ważna. Przestrzeń powinna być zaprojektowana w sposób ergonomiczny i dostosowany do wykonywanych zadań i prac laboranta. Krzesła zastosowane w laboratorium powinny być wykonane z wytrzymałych, łatwo zmywalnych materiałów.
Materiałów które nie będą wchłaniały cieczy, jakie mogą się rozlać podczas pracy, nie będą absorbować nieprzyjemnych zapachów, będą odporne na częstą dezynfekcję a kolory nie będą płowieć podczas kontaktu z różnymi chemikaliami. Takim materiałem, który niezwykle często jest spotykany w pracowniach laboratoryjnych jest pianka poliuretanowa, plastik oraz skaj. Materiały te mogą występować w różnych kolorach, czasami poszczególne strefy laboratoryjne właśnie oddzielane są poprzez zastosowanie różnego rodzaju „znakowania” kolorystycznego przestrzeni roboczej. Siedziska i oparcia wykonane z poliuretanu są zwykle wykonane w technologii spieniania, która daje nieskończone możliwości kształtowania siedziska i oparcia.
Krzesła zastosowane w laboratorium mogą posiadać kółka lub ślizgacze zapobiegające przesuwaniu się po podłodze. Ważne jest, aby zastosowane rozwiązanie było dostosowane do podłogi, jaka jest w pracowni laboratoryjnej oraz aby jej nie brudziła. Oprócz „tradycyjnych” niskich krzeseł w laboratorium często wykorzystuje się siedziska wyższe, przystosowane do używania w miejscach, gdzie blat laboratoryjny jest przystosowany do pracy stojącej. Wyższe krzesła zwykle posiadają tzw. ring, aby stopy można było w wygodny sposób oprzeć podczas korzystania z krzesła. Oprócz krzeseł laboratoryjnych bardzo często w laboratoriach wykorzystywane są stołki, które podobnie jak krzesła mogą być wykonane w wersji niższej oraz wersji wyższej z ringiem. Krzesła i stołki w wersji niższej zwykle są wyposażone w kółka, natomiast wersje podwyższone posiadają ślizgacze, co jest zgodne z zasadami BHP. W laboratoriach spotykamy również krzesła tzw. „podpórki”, które jako podstawę posiadają okrągłą wypukłą konstrukcję pozwalającą na „bujanie” się krzesła/podpórki i ustawienie jej pod pośladkami do pracy stojącej, gdzie podpórka ma służyć jako swoistego rodzaju miejsce do opierania się podczas przedłużającej się pracy.
Oddziela kategorią są krzesła i stołki przeznaczone do pomieszczeń typu „clean room”. W przypadku tego typu krzeseł zalecane jest, aby wszelkie mechaniczne elementy krzesła – wajchy, pokrętła i regulatory, które standardowo zlokalizowane są pod siedziskiem były całkowicie przykryte poprzez specjalne pokrycia, które łatwo można zmyć i zdezynfekować.
Wszystkie z wymienionych krzeseł można wykonać również w wersji elektrostatycznej. W takim przypadku materiał i elementy wykonania krzesła zawierają domieszkę łatwo przewodzącego materiału np. grafitu, aby zapobiec miejscowemu nagromadzeniu się ładunków elektrostatycznych. Jest to niezwykle ważne w laboratoriach, gdzie nie można dopuścić do nagromadzenia się ładunków elektrostatycznych.
O krzesła laboratoryjne należy dbać przy użyciu specjalistycznych środków do mycia i dezynfekcji powierzchni, z jakich zostały wykonane. Nie należy dopuszczać do wystąpienia znacznych zabrudzeń, a zanieczyszczenia i plamy należy usuwać na bieżąco. Również należy zwrócić szczególną uwagę, aby nie naruszyć integralności materiału. W przypadku, gdy „zarwiemy”, uszkodzimy krzesło, w którym elementy wykonane są z poliuretanowej pianki to nadal możemy takie krzesło użytkować, gdy naruszymy natomiast integralność skaju to należałoby przychylić się nad zmianą krzesła na nowe, gdyż przez przerwany materiał do wnętrza siedziska mogą wniknąć różne substancje, jakie rozleją się w laboratorium, co może powodować niepożądane zapachy, a nawet wydzielanie się z czasem szkodliwych oparów i mogą zniszczyć ubranie/fartuch laboratoryjny.
W laboratorium bardzo istotny jest charakter pracy i typ laboratorium. Pod te wymogi dobieramy krzesła lub stołki dostosowane do pracy i materiał wykonania, kolor to drugorzędna sprawa. Należy pamiętać, że aby krzesła służyły jak najdłużej to należy o nie dbać i szanować.
